Grenzeloze Strijder
Ludo, zijn vriend Dave en moordenaar Tom, gaan op vakantie om Ludo's bovenmenselijke krachten te trainen. Hun vakantie neemt echter een vreselijke wending.
233 pagina's | Paperback | Lezen
Flaptekst
Ik open de deur en zie alleen Wolf op de straat staan, hij is vast voor Dave uit gerend. ‘Kom maar binnen, jongen!’
Hij blijft staan, blaffend en kijkend naar rechts.
Het is alsof ik door een klap in mijn gezicht ontwaak. ‘Is er iets met Dave? Waar is Dave?’
Wolf blaft wederom. Het is mij duidelijk. Ik ren naar buiten en volg zo snel als mijn benen mij kunnen dragen de razendsnelle Wolf.
Recensie
- Hannah Apperloo


Flaptekst
Plots verschijnt Stygg achter mij. Ik kijk hem aan via de grote spiegelwand. Er gaat een schok door mij heen. Voor ik het weet, heeft hij mij met zijn lange staart tegen de spiegel geslingerd. De spiegel is een kunstwerk van scherven geworden. Ik hap naar lucht en probeer mij te verdedigen, maar mijn krachten werken niet. Alsof ik überhaupt nog lucht in mijn longen had, ramt hij mij wederom tegen de spiegels. Ik val op de grond en voel een regen van scherven over mij heen vallen.
Recensie
Ik kan niet wachten tot deel 3 uitkomt, want als die zo goed is als 'verraad', dan belooft dat een meeslepend, spannend, maar ook liefdevol verhaal te worden. Verbeeldend geschreven en ik word er helemaal in meegezogen.
- Iris Luijten
Grenzeloze Strijder Verraad
Ludo staat voor een ingewikkeld probleem. Zonder zijn krachten is hij weerloos. Zijn vrienden staan voor hem klaar, maar zijn Ludo’s vrienden wel echt wie hij denkt dat ze zijn?
238 pagina's | Paperback | Lezen
Grenzeloze Strijder - Stil
Is het te veel gevraagd om verlost te zijn van de gevechten? Na twee jaar rust gebeuren er toch weer gekke dingen. Als Tom, Dave en Ludo het willen oplossen, wordt de liefde tussen Dave en Ludo op de proef gesteld. Zal de verrader er iets mee te maken hebben? En kunnen ze dit dan nu eindelijk voorgoed laten stoppen?
Flaptekst
Ondertussen ligt Tom nog steeds bewegingsloos op de grond. Dave die bij de muur is gaan zitten, trekt hem naar zich toe. In mijn ooghoek zie ik hoe Dave hem onderzoekt. Dan ritst hij zijn jas en vest open.
‘Ludo?’ zegt hij twijfelend, terwijl hij aan hartmassage begint. Een aantal klappen en aanvallen later heb ik eindelijk een beetje afstand gecreëerd tussen het wezen en ons.
‘Ik weet dat je druk bent,’ zegt Dave met normaal stemvolume, wetend dat we toch ‘‘betrapt’’ zijn, ‘maar ik krijg Toms lichaam niet meer aan de praat.’
Recensie
